Ben (35) en Josine (36)
Diezelfde avond moest Ben (35) nog werken. Dat het een snelle hap werd maakte Josine (36) niets uit. “De eerste ontmoeting raakten we niet uitgekeken. Verlegen en verliefd. Heel romantisch”, vertelt ze in hun Parship-verhaal.i
“Het begon allemaal met een ijsbreker. Ik was nog maar pas lid en verder dan wat korte mailcontacten was ik nog niet gekomen. En daar was ineens een ijsbreker van Ben. Een ijsbreker is een leuke manier om een eerste contact te leggen, en dus beantwoordde ik deze direct. Drie van de vier antwoorden waren hetzelfde. Geen slechte score dacht ik nog. Daarop volgde een mailtje van Ben die kort, maar vriendelijk was en waarin hij schreef dat meerdere antwoorden in de ijsbreker hem aanspraken, maar dat hij steeds maar één antwoord mocht kiezen. Dat vond ik grappig om te lezen aangezien ik hetzelfde had. Ik heb hem een leuk mailtje teruggestuurd, tenminste dat dacht ik. Vervolgens was het stil…een week, twee weken, drie weken” vertelt Josine.
Steeds nieuwsgieriger
“Ik was hem alweer bijna vergeten toen er ineens een mailtje binnenkwam met excuus. Zijn computer was gecrasht en had mij wel graag willen mailen, maar dat lukte niet. Hij vroeg of ik nog contact wilde. Ik vond zijn mail zo oprecht, open en geloofde hem meteen. Dat was het eerste moment van vertrouwen en interesse. De mails die we daarna uitwisselden volgden elkaar steeds sneller op en werden langer en langer. Bij iedere mail vond ik hem leuker worden. En wilde ik alleen maar meer weten, vertellen en vragen. Na een aantal mails wisselden we foto’s uit. Hij had er drie gestuurd. Op iedere foto zag hij er anders uit en ik werd steeds nieuwsgieriger. We hebben veel gedeeld op deze manier: onze vorige relaties, werk, gezondheid, hoe je in het leven staat, wat je belangrijk vindt. Soms ging het over muziek, dan weer over het nieuws van de dag of wat we van elkaar vonden. De mails werden elke dag persoonlijker en intiemer.”
Bellen
“Ben begon als eerste over bellen en een afspraak. Ik vond het allemaal doodeng en stelde het steeds uit. Hij mailde een keer zijn nummer en liet het aan mij over wat ik ermee zou doen. De eerste dag dat ik er gebruik van maakte stormde het vreselijk in Nederland. Ik appte hem dat ik vaststond op een station. Hij antwoordde met lieve appjes terug. De berichtjes waren al snel niet meer te tellen. Een paar dagen later na een avond stappen, durfde ik te bellen. Midden in de nacht een verbaasde Ben aan de telefoon. Heel raar om ineens de stem van de ander te horen. Het gesprek duurde vijf uur! Tegen de ochtend hingen we op om toch maar te gaan slapen. Die dag belden we weer. Dit keer belden we vier uur.”
Fastfood
“We wilden elkaar toch wel graag zien, en we wilden allebei weten of het dan ook nog wel zo zou klikken. We besloten uiteindelijk de volgende dag af te spreken. Ontzettend zenuwachtig zat ik in de trein, terwijl hij me opwachtte op het station. We herkenden elkaar gelukkig direct. Zo vreemd om elkaar te zien. Dit is dan degene met wie je al zoveel hebt gedeeld via de mail en aan de telefoon. Foto’s komen tot leven. Daar sta je dan. We hebben vooral veel naar elkaar gekeken die dag. Praten hadden we al zoveel gedaan. We raakten niet uitgekeken. Verlegen en verliefd. Dat was de eerste date. Het werd al snel laat en hadden nog niets gegeten. Hij moest nog werken die avond. Onze eerste date hebben we dan ook heel romantisch gedineerd bij een fastfoodketen. Dat zullen we nooit vergeten.”
Nu onze katten nog
“De tweede date volgde twee weken later. Ik wilde het vooral rustig aan doen. Wel natuurlijk urenlange telefoongesprekken. Die dag zijn we naar het strand gegaan en echt uit eten geweest. Ook toen was het vooral naar elkaar kijken en elkaar willen vasthouden. Na die avond was het wel duidelijk hoe leuk we elkaar vonden. Na nog vele uren aan de telefoon en elkaar regelmatig zien, zijn we samen een weekje op vakantie geweest. De ultieme test. Een week lang regen, maar wel een geweldige vakantie! Nu zijn we ruim een half jaar verder en hebben serieuze plannen om te gaan samenwonen. Ja, ik wilde het vooral rustig aan doen. Maar we zijn zeker van elkaar en heel blij dat we elkaar ontmoet hebben. Via internet, dat had ik nooit gedacht. Maar we waren elkaar anders nooit tegengekomen. Wij gaan ervoor. Nu onze katten nog!”
* De namen zijn op verzoek van het stel gefingeerd.