Een afwijzing – wat nu?

Na de eerste ontmoeting was hij vol vertrouwen. Het begon allemaal heel goed, vond hij. Helaas kwam er de volgende dag een e-mail: je bent heel aardig, maar… Afwijzingen doen pijn. Vooral als men het contact zelf anders ervaart en al op meer is beginnen te hopen. Als er meerdere afwijzingen na elkaar komen, beginnen ook mensen die normaalgesproken niet erg zelfkritisch zijn te piekeren: ligt het aan mij? Ben ik dan zo klein, stom en lelijk dat niemand mij wil? Of de gedachten gaan op een andere manier een eigen leven leiden: alle mannen/vrouwen zijn slecht. En de wereld is sowieso… Met zo’n vertekende kijk op de dingen komt men echter niet ver. Als “alle” potentiële partners slecht zijn, blijft er niemand over – en wat heeft men daar nu aan?

De andere kant van de medaille

Probeer realistischer tegen de dingen aan te kijken. Ook al bent je niet de partner van ieders dromen, je bent beslist ook geen nachtmerrie. Zorg ervoor dat je zelfbeeld niet afhankelijk is van jouw succes bij het zoeken van een partner, want daarbij gaat het om het oordeel van wildvreemde mensen. Jouw relaties met uw vrienden en familie tonen aan dat je wel degelijk de moeite waard bent. En je zult ook nog andere, veelbelovende ontmoetingen beleven. In eerste instantie blijkt uit afwijzingen dat je actief bezig bent met het zoeken naar een partner – wat dat betreft een positief teken dus. Wie bij vele kandidaten aanklopt, moet natuurlijk met meer afwijzingen rekening houden dan iemand die geen pogingen doet anderen te leren kennen en daardoor weliswaar afwijzingen vermijdt, maar ook waardevolle kansen misloopt. Bij het zoeken naar een partner moet men afwijzingen nu eenmaal voor lief nemen. Je wilt immers zelf toch ook de keus hebben en daarmee de vrijheid om “nee” te zeggen. Wat speciaal is online: je knoopt nergens zo snel en efficiënt contacten aan, je kunt tientallen contactverzoeken tegelijk verzenden en je geniet de bescherming van de anonimiteit. De keerzijde van de medaille is echter dat hetzelfde systeem ervoor zorgt dat men net zo gemakkelijk met een muisklik afwijzingen kan versturen of contacten afbreken.

Je kunt er niets aan doen

De ene afwijzing na de andere, dat kan gebeuren. De ervaring heeft echter geleerd dat dit vaak niet aan de eventuele tekortkomingen van de zoekende ligt, maar eerder aan de “marktomstandigheden”. Als er bijzonder veel mannen of vrouwen uit een bepaalde leeftijdsgroep op zoek zijn, zit er voor de felbegeerde tegenhanger van die zoekenden niets anders op dan van een hoop contacten vroegtijdig afscheid te nemen. Om een afwijzing juist in te schatten moet men zich realiseren wanneer en onder welke omstandigheden men afgewezen werd. Bij Parship.nl worden vele afwijzingen al uitgedeeld bij het bekijken van de contactverzoeken en het overzicht van voorgestelde partners, dus nog vóór er überhaupt een e-mailuitwisseling plaatsvond. Kwel jezelf niet met de gedachte dat de persoon met wie je contact zocht geamuseerd of kwaad jouw persoonsbeschrijving bekijkt (“Wat beeldt hij/zij zich in dat hij/zij mij wil leren kennen”). Het kan net zo goed zijn dat deze persoon jouw gegevens helemaal geweldig vond, maar zich al op een andere manier heeft vastgelegd. Ook het toeval en de stemming van degene die moet kiezen spelen een rol. Hoe dan ook – de ander kent jou alleen maar op basis van een paar kerngegevens en een eventueel kort persoonlijk berichtje. Ook wie een foto van jou gezien heeft, kent daarmee nog niet door en door jouw karakter. Trek je alles niet te erg aan en probeer het gewoon nog een keer.

Het wordt persoonlijker

Als er al e-mails zijn uitgewisseld en er misschien al een ontmoeting is geweest, komt een afwijzing (nog) harder aan. Niettemin: ook dan kan men elkaar nog niet werkelijk kennen. Als een contact zonder opgaaf van reden beëindigd wordt, mag je gerust navraag doen. Vaak liggen de redenen niet in jouw persoonlijkheid, maar houd toch rekening met niet mis te verstane bewoordingen. Als je het gevoel hebt dat je een grote blunder hebt begaan, kun je bovendien een vriend(in) raadplegen en hem/haar jouw e-mails, persoonlijke gegevens en eventueel jouw foto laten zien. Zo wordt menige afwijzing uitgelokt door te hoge verwachtingen of een dubbelzinnige houding. Of je zelf vindt dat jouw gedrag en houding gepast waren, zou uiteindelijk de doorslag moeten geven. Als er iets is dat je achteraf gezien beter had kunnen doen – prima, deze wetenschap zal je de volgende keer verder helpen. Het heeft geen zin dat je jezelf afkraakt (“Iedereen kan dit, alleen ik niet”), want daarmee verval je tot de ik-ben-klein-stom-en-lelijk-houding die je alleen maar verlamt.

Is er toch nog een kans?

Als je pech hebt, word je misschien ook een keer op grove en tactloze wijze afgewezen. Je moet jouw ergernis daarover dan niet onder stoelen of banken steken, maar bijvoorbeeld de ander duidelijk maken dat je je afgewimpeld voelt (“Denk er eens over na of je dat ook niet op een aardigere manier kunt zeggen”). Denk er wel aan dat je je niet in dezelfde kwetsende formuleringen uitlaat (“Ik vond jou ook te lelijk”). En ten slotte zijn er nog contacten van wie je een afwijzing niet zomaar wilt accepteren. Dat hoeft ook niet – tenminste als er werkelijk interesse in de ander is en niet alleen gekwetste ijdelheid, omdat de ander jou met een afwijzing voor was. Als je de kans krijgt, probeert het dan nog eens. Leg uit waarom je niet overtuigd bent door de redenen voor de afwijzing (bijv. 200 kilometer afstand tussen beiden) en noem ook tegenargumenten. Als de ander dan nieuwe redenen voor het afbreken van het contact aanvoert, moet je de afwijzing accepteren. Aan de andere kant loont het in vele gevallen toch om het er niet bij te laten zitten – wat iets anders is dan iemand nalopen. En verder: de ander heeft zichzelf er het meest mee als hij/zij jou door de vingers laat glippen. Het beste vergaat het diegenen die alles niet zo zwart-wit zien en het online zoeken van een partner niet als “laatste redmiddel” beschouwen, maar als dat wat het is: een leuke uitbreiding van kansen en een oefenveld.