Marianne (46) en Bert (55)

“Het was direct vertrouwd, alsof we elkaar al heel lang kenden” beginnen Marianne (46) en Bert (55). “Ik was van plan om de keurige 1-2-3-zoen te geven bij de eerste ontmoeting” vertelt hij. Toch werd het meer dan dat. Een ingezonden verhaal.i

Het begin
Marianne: “Ik zie me die avond in maart nog achter mijn laptop zitten. Het profiel ingevuld, de persoonlijkheidstest gedaan en maar afwachten. Toen had ik geen idee dat het allemaal zo snel zou gaan! Dat weekend had ik een artikel gelezen over Parship. Al een tijdje had ik het idee dat mijn leven goed op orde was na de scheiding zeven jaar geleden, twee kinderen, leuk werk, hobby.s, vrienden en vriendinnen. Een liefdesrelatie zou het allemaal nog completer maken. Dus raapte ik alle moed bijeen en werd lid. Leuk om al die matches te bekijken. Ik nam me voor zelf nog geen actie te ondernemen.” Bert: “Op een gegeven moment stond Marianne bovenaan in mijn bezoekerslijst. En ik kreeg het zomaar voor elkaar om een origineel eerste mailtje te schrijven.”

Barokke stem
Marianne: “Een paar dagen na mijn inschrijving ontving ik een erg aardige mail van Bert met als aanhef ‘Hoi interessante vrouw’. Ik kon niet anders dan op zijn aardige bericht reageren. ‘Dag mensenmens’ was mijn aanhef. Later bleek niets minder waar dan dat! Een intensief mailcontact volgde en een week later spraken we af dat we elkaar zouden bellen. Ik vond het reuze spannend om zijn stem te horen, een stem waar ik later nog regelmatig in zou verdrinken! Een mooie barokke stem, die mij veel vroeg en mij vertelde over zijn leven, zijn kinderen, zijn werk en zijn passies. Dat telefoongesprek duurde ruim twee uur” blikt Marianne terug.

De eerste ontmoeting
Marianne: “Het lag voor de hand af te spreken en samen te gaan eten. Dat gebeurde diezelfde week in een tapasrestaurantje. Ik merkte bij mezelf dat er in de voorliggende veertien dagen een soort van spannend verliefdheids gevoel aan het ontstaan was. Bij iedere thuiskomst opende ik meteen mijn Outlook om te kijken of hij gemaild had. En vaak was dat zo! Al die aandacht maakte me zo vrolijk. De eerste ontmoeting klopte in alle opzichten. Ik stuurde een sms op het moment dat ik wegreed van huis, iets in de trant van ‘on my way, spannend hè?’ Hij stuurde een sms terug met alleen de woorden ‘I’ll be there baby!’ Ik kwam aanrijden, zag een grote man staan naast zijn auto. We liepen naar elkaar toe. En toen, een innige omhelzing. Hij zei: ‘Daar ben je.’ Er volgde een avond van vreugde, geanimeerd gesprek en veel herkenning. De match was goed, hoewel maar 68%! De eerste innige kus vond plaats bij het afscheid en er zouden nog heel veel kussen volgen, vol liefde en warmte.”

1-2-3 zoen
Bert: “Het advies is altijd om bij de eerste ontmoeting niet direct met een etentje te beginnen, maar wij waren ervan overtuigd, dat wij op zijn minst een heel leuke avond zouden hebben. Dat werd het. Natuurlijk begon het met het moment van het naar elkaar toelopen en elkaar begroeten. Ik was van plan de keurige 1-2-3-zoen te geven. Maar het werd direct een omhelzing, een dikke zoen op haar wang en de woorden ‘daar ben je’. Iets van herkenning. Ik kan me er nóg over verbazen dat het zo ging, want het was absoluut niet van tevoren zo bedacht.”

Samenwonen
Marianne: “Voorlopig blijven we latten. Onze kinderen hebben hun eigen sociale omgeving en zitten niet te wachten op een verhuizing. Beiden weten we dat het vormen van een nieuw samengesteld gezin veel met zich meebrengt. We realiseren ons ook dat na zoveel jaren alleen met kinderen te hebben gewoond, we gesteld zijn geraakt op ons eigen leven. Dan komt onvermijdelijk na ieder samenzijn weer het afscheid. Dat is niet leuk, maar het is de consequentie van hoe ons leven nu is, en we kunnen steeds uitkijken naar onze volgende ontmoeting.” Bert: “We zouden elkaar wel vaker willen zien, maar deze vorm geeft ons de ruimte onze eigen dingen te blijven doen, terwijl we ook veel mogelijkheden hebben om onze dingen samen goed te plannen.”

Samen verder
Marianne: “En nu, in mijn dagelijks leven is Bert er altijd. Al snel brachten we samen een weekend op Vlieland door, doordrenkt van romantiek en een diep gevoel van liefde, daarna volgden vele heerlijke weekends samen. We hebben elkaars kinderen en aanhang leren kennen, onze families matchen goed met elkaar! We zeggen regelmatig tegen elkaar dat we zo geboft hebben samen, dat we na scheiding en diverse relaties nu elkaar gevonden hebben. Beiden moeilijke tijden en verdriet doorgemaakt en daar veel van geleerd. We weten wat we verwachten van een relatie en ook wat we niet meer willen. Dat kunnen we tegen elkaar zeggen, er vervolgens iets mee doen, ten goede van ons.” Bert: “Inmiddels zijn we bijna een half jaar verder. We hebben veel met elkaar ondernomen; veel besproken, voornamelijk over hoe wij beiden een relatie zien: onszelf én samenzijn. Het is leuk om te merken, dat alle lieve mensen om ons heen het zo fijn voor ons vinden, dat wij elkaar hebben gevonden. Ik vind de ontmoeting met alle mensen om ons heen een afspiegeling van onze eigen relatie: echte belangstelling voor elkaar. En lekker relaxed.”

Discussies
Bert: “Als je dit zo leest, lijkt het of alles zonder slag of stoot is gegaan. In letterlijke zin is dat ook zo, want slaan doen we niet. Maar we hebben zeker pittige discussies gehad over dingen waar we verschillend over denken/dachten. Op de momenten zélf was dat natuurlijk niet leuk. Maar wat ik heel goed vind, en wat mij heel veel vertrouwen geeft in onze toekomst, is dat deze discussies ons echt verder hebben geholpen. Omdat we goed in staat zijn onze gevoelens te uiten en naar elkaar te luisteren. Dus ben ik heel blij dat ik Marianne ben tegengekomen bij Parship. Iedereen die dit leest wens ik hetzelfde geluk toe dat Marianne en ik in onze relatie ervaren.” En Marianne sluit af met: “Ik ben blij dat ik de moed heb gehad om me aan te melden bij Parship!”

*Bert is manager Human Resources en Marianne werkt als sociaal psychiatrisch verpleegkundige.